Sabah erken. Klasik rutinler kaçınılmaz: 4 yumurta biraz da yulaf ezmesi. Karnımız doydu artık. Güzelce bir duş alalım ve sonrasında işe. İş derken yanlış anlamayın. Kafenin birinde oturuyorum, yazı yazıyorum. Pek fazla fiziksel aktivite yok.
Bu basit rutinle gel zaman git zaman onlarca kişi ile tanıştım, güzel dostluklar edindim. O kadar da şanslıyım ki, bu kişiler hep hayatımdaki değerli hissettiğim şeyleri beraber yaptığım sıkı dostlar haline geldiler.
Yine bir sabah kalktım ve yine yulaf ve yine 4 yumurta. Çılgınlık yapıp, Starbucks’a gittim. Yeni edindiğim arkadaşlardan Ümit abi ile biraz daha sohbeti ilerlettik ve bana yönetim noktasında eksiklerim olduğunu, işi bilenin aslında işi yapmaması gerektiğimi, günde toplamda 1-2 saatten fazla çalışmanın saçma olduğunu söyledi.
Söylemler başta garip geldi ancak takıldığım bazı noktalar oldu elbette. Kafamdaki bazı sorular evrilme sürecine girdi. Birkaç örnek verecek olursam:
Büyük küçük her türlü işi sitede ben yapıyorum. Ufak işleri neden başkalarına paslamıyorum?
Zaman yönetimim gayet iyi > Küçük işleri alsında ben yaptığım için zaman yönetimim kötü. Odaklanmam gerek büyük işlere odaklamıyor muyum acaba?
Sınırlı kategorilerde ilerlemem gayet mantıklı > Bilmediğim kategorilerde yazıları başkalarına yazdırsam da, siteye ek trafik çektirsem, nasıl olur? Burası incele.co burada neden hosting ve sadece VPN var? Çay kaşığı incelesek mesela, ne dersiniz?
Şimdi buraya kadar incele.co kapsamında yaptığım birkaç vizyonsuz hareketi görmüş oldunuz. Geleceğe notlarım arasında incele.co’da çok farklı değişikliklerin yakın zamanda gerçekleşeceğini göreceksiniz.
Peki bu noktaya nasıl geldim ve birkaç hafta öncesine kadar tamamen 0 vizyon biri olarak blog hayatına devam ettim?
Sorunun cevabını birkaç ana maddede toplayacak olursam:
- Sektörün değişmeyeceğini düşündüm. Trendleri yakalayamadım.
- Eldeki ile yetindim ve bunun hep aynı seviyede devam edeceğini sandım. TL değer kaybetti, insanların alım gücü düştü. Elde ettiğim komisyonlar azaldı. Paypal kapatıldı ve yatırım noktasında sıkıntı çekmeye başladım.
- Backlink çalışmalarını değersiz gördüm. Gelin görün ki, Backlink her şey!!!
- Rakip analizlerini pek iyi yapamadım vs…
Elbette bazen ampülün yanması için tuşu bulmanız gerekebilir. Bunun için ise, birinin size yol göstermesi, ya da ufak bir çakmak ateşi ile yardım etmesi lazım.
Arkadaşım: Senin yaptığın işin Türkiye’de kaç kişi yapıyor? Kacıncı sıradasın?
Ben: İlk on olabilir.
Arkadaşım: Dünyada kaçıncı sıradasın?
Ben: …
İşte bu şekilde vizyonunuzu kaybedebilirsiniz.
Elimde olan büyük bir nimet var. İngilizce… Şimdiye kadar bu nimetten yeteri kadar yararlanamamış olmam maalesef beni üzüyor ancak bunun böyle gitmeyeceğini biliyorum. Bazı şeyleri değiştirme vakti geldi.
Toparlayacak olursak
Sizlere bu yazıda başımdan geçen bazı önemli olayları ve benim yaptıklarımı yapmanız durumda, nasıl mükemmel bir vizyonsuz birey olacağınızı anlattım. Öte yandan kabuktan ayrılma adına atacağınız adımların aslında çok basit olduğu ancak bazen bir yön gösterenin de olması gerektiğinin gerekliliği üzerinde durdum.
Gelin beraber harekete geçebilim. Ne istediğimizi bilelim ve hedeflerin çıtasını büyütelim. Değişim şart diyenleri yoruma bekliyorum.
Bu arada tüm emektarların işçi bayramı kutlu olsun.
Selam ben Burak. 30 yaşındayım. 2008’de Joomla ile başladığım blog hayatıma WordPress ile devam etmekteyim. Birçok projeyi batırmış ve yılmadan yoluna devam eden bir blogger olarak, başımdan geçen tecrübeleri incele.co aracılığıyla sizlere aktarmak öncelikli amacım. Özel ilgi alanlarım: WordPress, blog hayatı, incelemeler ve nasıl yapılır makaleleri…
